Kiedy stoimy przed wyborem - jakie zwierzę ma zostać naszym partnerem na następnych kilkanaście lat, powinniśmy przede wszystkim zadać sobie pytanie - jakie oczekiwania ma ono spełniać? Czy jesteśmy w stanie poświęcić dużo czasu na jego pielęgnację? Czy jesteśmy w stanie pogodzić się z sierścią pojawiającą się dosłownie znikąd, nawet w naszym jedzeniu? Ile środków finansowych jesteśmy w stanie poświęcić miesięcznie na jego utrzymanie? Czy nasze zwierzę ma wykonywać pracę czy być wyłącznie "na kolanka". W związku z tym pies, kot a może gryzoń? Czy jestem w stanie zapewnić mu odpowiednie warunki do życia? Przecież dog niemiecki będzie czuł się źle na 50 metrach kwadratowych w bloku. Rasy takie jak chart, husky, beagle wymagają codziennie bardzo dużo ruchu - jak im go nie zapewnimy, mogą rozładowywać nadmiar energii na naszej ulubionej kanapie lub krześle.
Z drugiej strony: Zwierzę nie posiadające sierści wymaga szczególnego rodzaju pielęgnacji - częstych kąpieli, specjalnych odżywek, kremów z filtrem. Zwierzę o długiej sierści musi być regularnie czesane. Niestety, nie wystarczy zaprowadzić go raz na trzy miesiące do groomera, żeby zdjął z niego "koc".
Gryzonie, a także jeże, prowadzą najczęściej nocny tryb życia. Czy jestem w stanie to zaakceptować?
Ptaki bywają bardzo głośne, mogą brudzić okolice klatki resztkami karmy i odchodami.
Ważna sprawa - czy będziemy wychodzić ze zwierzęciem na spacery niezależnie od dnia, naszego samopoczucia i pogody?
Pisząc ten artykuł, nie mam zamiaru nikogo zniechęcać do adoptowania zwierząt. Uważam, że bez nich nasze życie byłoby pustsze, smutniejsze i pozbawione wielu fantastycznych przeżyć i emocji. Namawiam jednak, żeby wyboru dokonywać świadomie. Dzięki temu wspólne chwile nie staną się udręką - ani naszą, ani pupila. Dołączam LINK(3) do krótkiego arytkułu o chorobach, które częściej mogą występować u poszczególnych ras psów i kotów. Wybrałam te, które uznaje się obecnie za najbardziej popularne. Myślę, że może to być ważne kryterium wyboru u niektórych właścicieli.
Czasami nasze oczekiwania wobec rasy psa nie są w stanie spotkać się z rzeczywistością. Marzymy o internetowym ulubieńcu Doge (Shiba-Inu), wyobrażamy sobie, jak leżymy z nim na kanapie, rzucamy mu piłeczkę, robimy zdjęcie, gdy nagle okazuje się, że jest to pies o silnej osobowości, niezależny i wcale nie chce się podporządkować naszym życzeniom! Co w takiej sytuacji zrobić? W końcu to nasz pies, nie chcemy go oddać, ale nie jest taki jakiego pragnęliśmy. Przykładów jest dużo, i niestety są to częste przyczyny wizyt w naszej Przychodni, a także u behawiorystów.